Yazıklar Olsun...!

Yazıklar Olsun...!

Avuçlarımda kan kokusu ..
Gözlerimde koca bir aşkın nefesinin buğusu.
Buğulanmış cama çarparken yağmur damlaları..
Her harf göz yaşımla terk ediyor sanki beni ..
Kaybolurken katran karası yalnızlığım da..
Yokluğunun sancısı yankılanıyor tüm caddelerde..
Ve şehrin boş sokakları son kez yıkanıyor 'sen' damlalarıyla..

. . .

Hayatım boyunca inanmadım masallara sevgili..
Bir masalın içinde bulana dek kendimi..
Ama bilemedim ben bu masalın 'yokmuş'u olduğumu..

Ben seni gerçekten sevdim sevgili !
Küçük bir çocuğun şekerini tuttuğu gibi tuttum seni yüreğimde ..
Yaşamın hoyratlığında sevda denilen o küçük çocuk hiç yaralanmasın istedim sevgili..
Ama olmadı...
O ,bir gece vakti tiz bir çığlıkla avuçlarımda can verdi..
Artık bu köhne şehrin her köşesinde ağlıyor o küçük çocuk..


Ben seni gerçekten sevdim sevgili..
Sen o gece İstanbul'un koynundayken..
Çarşafa bulaşan kanla sildin terini..
Ben düşlerimize geçmişi bulaştırmadım sevgili..
Ben "biz" i bir damla kana satmadım.

. . .


Bir masalken sevdamız..
İstanbullu bir fah...nin kahkahasında görüldü gülüşün..
İstanbul kahkahalarıyla çınlarken son kez kulağımda..
İstanbul bir kahpeliği daha sakladı koynunda..

Yazık olsun..

Yazıklar olsun..